defter
çokça ziyaret
-
Ş airini severiz, nârından ötürü Kara saçlarını kesen şair, “ah kimselerin vakti yok/ durup ince şeyleri anlamaya” derken, ne ...
-
-alıntı- "İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiill...
uzun bir hece
- ezelmai
- deniz rüzgara naz ederken, yani dalga vakti.. ve karanfil nehir ağzına ırganırken, ihtiyatla.. sesindeki kırığa tutulunca bir ezgi, yani bir adam yok olunca.. boşluk siyaha yanaşıp itilince, yani ölmeye başlayınca saçlarından bir kadın.. dereler derdini susarken, yani melâlinde bir suyun gezinirken çalı artıkları.. bir dikenin güldüğüne aldanır avludaki yankı.. yani.. lâl dilini çözer asumanın şiir.. ve sair.. ve sair.
2 ses:
yaprakları dökülen ve arkası kesilmeyen yüzlerimizle olumluyoruz baska-yasanamaz gibi baska - yılların baharını sanki...gecerken nefesimiz bizden..biz vazgecemeyerek avuctaki haritadan...
mavi...ne güzelsin gene sozunde :)
Elif Nuray'ın "inilti" adlı şiirini hiç sevmedim. Sevmemekle kalsam, gene iyi, şoke oldum okuyunca.
İlk okuyuşumda, "yanılıyor muyum acep, böylesine verimli bir yetenekte(n) bunca şiirsizlik mümkün mü?" diye söylendim kendi kendime. Birkaç kez daha okudum. Ne yazık ki mümkünmüş! "kırmızıya çalıyor saçlarım", "dinginliğimi boğazlayan sabah" vb. hiçbir çağrışımsal yönü olmayan, simgeli anlatımlardan, alışılmışın dışında söz öbeklerindn yoksun, teknik olarak alabildiğine zayıf bir dizim..ne kadar olumsuzluk varsa hepsini sıralayabilirim ya, yetmez mi?
Kimileri, "ne var bunda, her iyi şairin bir-iki kötü şiiri olamaz mı?" diyebilir. Haklıdırlar, olabilir; ne var ki, o iyi şair, o kötü şiirlerini yayımlamaktan da kaçınabilir ama.
Çok geniş delikli bir "estetik kalbur"una gereksinmemiz var kanımca. Kalburun üstünde kalabilenlerle, sayıca çok az olsalar da, yetinebilmeliyiz. Elif Nuray'ın, bu sanatsal gerçekliği benden daha iyi bildiğine inanmasaydım, bu cümleleri kullanmaktan özenle kaçınacaktım. Üzüntüm oradan kaynaklı.
Yorum Gönder