(S)İN
Kirpikleri yanık bir kadın düştü şehrin rahmine
ellerini hangi kömürlüğe kaptırmıştı
saçlarını…. hangi kasırgaya
bin yıldan beri tek kuş inmemişti bu vahaya
Sisin ortasında tiz’e kalıyordu çığlığı
isin kokusu cehennemden bildikti…
Sin daralıyordu ara/k/landıkça
in, zalamı ovuyordu göğsü kadının kan/a/dıkça
Kuşlar da saklanıyordu, sürü sürü. Belki inat
ve bahar, ve atlar gökyüzünde
yüzünün çanları delirmişti kadının
in: zehir demekti bir başka dilde
Karşın Edebiyat- 6
0 ses:
Yorum Gönder