Dereler! Derdiniz uğulduyor kulaklarımda…
Ellerimde ülkelerden çaldığım
Kuru sarısı baharlar.
İçinde bin yıllık uykusunu sürüyor kuşlar
Pencerelerin hüznünü sırtlanıyorum geceye karşı
Şairin çürüttüğü suyla demleniyor toprak
Yokluğun isi hiçbir yağmurun geçiremediği o karalar.
Dereler! Uğulduyor kulaklarımda derdiniz!
Boşaltsaydım sönük fenerlerimi göğsünüze
‘ Bu melâl bize fazla’ mı derdiniz?
Dereler! Bilmeden kaç karanfili kökünden ettiniz…
elif n.
Delilerteknesi Edebiyat, sayı: 6
3 ses:
şiirlerinizi tesadüfen buldum,dizelerinizde kendimden ne çok ne çok
candan kutlarım
Ertuğrul Sönmez
ince yorumunuz için çok teşekkür ediyorum ertuğrul bey...
selemlar...
epeydir şiir uğraşı içindeyim. gerçekten şiiri bilerek yazan çok ama çok az insan olduğunu düşünüyorum. sadece melal sözcüğünün vereceği minicik bir esinin peşine düşüp gelmiş olduğum bu yerde güzel ve derin şiirinizle karşılaşmak beni mutlu etti keşke fırsat olsaydı da şiir üzerine biraz konuşabilseydik.
Yorum Gönder