-gökyüzünün fermuarı açılıyor
alnımın orta yerinde ağlaşıyor çocuklar
yer, siyanür yemiş birinin avuçlarını konuşuyor
organlarımı ka(rın)calarla bağlamışlar
diyorum, ağzımın bu pas kokusu nerden?
bir şehir unutuluyor gittikçe
bir şehir her gün daha çok vedabilirleşiyor
biz vapura binip kuleye saklansak
sonra tepetaklak etseler bir şiiri
ladese girelim bir sokak kelebeğinin bacaklarıyla, hadi
kim unutursa ilk, son o ölsün
ki hayat kendini uzatarak veriyor cezasını
siyanür yemiş birinin avuçları konuşuluyor hala
dilimin otağında susturuluyor çocuklar
e l i f n u r a y
Denizsuyukasesi, Sayı:33
_________________
