- -gökyüzünün fermuarı açılıyor
alnımın orta yerinde ağlaşıyor çocuklar
yer, siyanür yemiş birinin avuçlarını konuşuyor
organlarımı ka(rın)calarla bağlamışlar
diyorum, ağzımın bu pas kokusu nerden?
bir şehir unutuluyor gittikçe
bir şehir her gün daha çok vedabilirleşiyor
biz vapura binip kuleye saklansak
sonra tepetaklak etseler bir şiiri
ladese girelim bir sokak kelebeğinin bacaklarıyla, hadi
kim unutursa ilk, son o ölsün
ki hayat kendini uzatarak veriyor cezasını
siyanür yemiş birinin avuçları konuşuluyor hala
dilimin otağında susturuluyor çocuklar
e l i f n u r a y
Denizsuyukasesi, Sayı:33
_________________
2 ses:
sabah cigi, tikanmis gözlerime yagsin istedim..gezindim senin harflerin arasi..giderek hizla korkunclasacak /enfeslesecek de ama dilin cocuk...
oyle ki bütün karanlik sulari yutup sonrada kanindan yagmuru damitip dagitacak...
rast gele...harflerin öldüren avi.
duygu yıkıntılarında etleri soyulan masum bir şehir...ve tepetaklak edilen şiirler
onlar ki
tenimize paraf atılan mermi çekirdeği
belki de arı kovanına saldığımız
erguvan kokulu pulsuz mektup...
bugün eğiliyorsak herşey gözleri konuşan çocukların hatırınadır...
sevgiyle
FYÇ
Yorum Gönder