Yarayı Gül Eden
gökle
sarılı kalbin inkârıdır
sözün
sabır
intiharı
ağzı
temiz bir çocuktan aldım duayı
üstüne
adını serdim
adın:
göğsümde asılı mürgân çığlığı
gizlemedim,
aşikâr ettim
sende
kalan boşlukta her gün/ah
ağrıyı
taze tutan yaradan geldim
yeminlerin
sökülen ilmeğidir
tenin
kahır
imtihanı
yakıp
da ayrılıkla sönen o çerağı
gölgeye
yüzünü verdim
yüzün:
cennetin günebakan durağı
sakladım,
düşe yâr ettim
vazgeçtim
aşk-ı sefer tamahından
yarayı
gül eden Yaradan! geldim…
Papirüs,
5
0 ses:
Yorum Gönder