Bir Ömre Bir Yara
bir çizgiden geçiyorum
adım miktarınca
uzuyor ağrı
etme!
siyahım çok
benim
çevir göğünü çölümden taraf
Züleyha’nın
kuyusunda da geçerim
uğultular var, uğultular
keskin, arsız,
sepya
ağrı diyorum, ağır geliyor
ya arafa varacak
ya suya
bir sezgiden geçiyorum
sustuğun kadar azıyor sancı
bakma!
bakma aynalar
aynalardan yana
bildim,
bu mevsim bu güle
zulmeder
göğün susması ağırdır kâinata
sesimi kıyından çekiyorum
bir ömre bir
yara yeter
onaltıkırkbeş, 35
5 ses:
sen yaradan bahsedince,
yara öyle güzel.
şifa utanıp/kıyamayıp, kendini gizliyor.
sen karanlığıma ses edince.. siyah öyle güzel.
ışık utanıp kendini gizliyor.
güzel, bizim mahalle bu sesi seviyor
"bakma!
bakma aynalardan yana bildim
bu mevsim bu güle zulmeder
göğün susması ağırdır kainata
sesimi kıyıdan çekiyorum
bir ömre bir yara yeter"
Bu güzel dizelerin üzerine de bir şey denemez..:))
ahmed hamza, bu ses de mahalleyi seviyor...
rosemary, dizeler arasından selam olsun...
teşekkür ediyorum..
Yorum Gönder