Göğsümü yırtıp sana yükselen
Hıçkırıkları topluyorum eteğinden gök!
Bir sarı sabah dalıveriyor
Kollarında siyaha
İyot kokulu denizi yıkıyor şehir suyunla
Terimi sokaklara yayıyor telaşım
Ter imi saklıyor sıcağında
Bin yıllık güvercin telaşım
İlmekleri söküyor annem, yine
ağlıyor yün yumak
Ne vakit seni dirilsem
Adın ayrılık oluyor.
e l i f n u r a y
Denizsuyukasesi-33
4 ses:
Etekten toplanan gök,suyun (deniz) suyla yıkanması
Buna suyun kendini boğması da diyebiliriz.
Gök,deniz ve anne imgeleri üçlü bir bireşim gibi.
Denizle şiiri kaleme alan yazarın varmak istediği yer ruhun gerçekte olmak istediği yer midir ? Sonsuz evrensellik belki.Sınırlı ve yapaylıktan uzakta,arındıran temizleyen,kabüllenen bir doğallığa kendini bırakmak.Ya da bilinçaltında saklı belleğin aşkı.
Sökülen ilmekler ve anne,yeniden kendi göğünü bulma,hayata yeniden gelme isteği gibi sanki.Ki finalde bunu oldukça çarpıcı bir dizeyle görmek mümkün
Ne vakit seni dirilsem
Adın ayrılık oluyor.
...
Ne vakit seni okusam
Rakamların çarpanı hep güzü gösteriyor
bu kıymetli cümleler için çok teşekkür ediyorum..
sevgi, selam...
"...resmine değen gözlerim henüz yaşadıklarını söze çeviremedi, korkarım yazdıklarını okursam düşüncelerim tutulacak." demiş biri
Şimdi düşünceleri tutulmuşlardayım... Tüm düşüncelerden, tüm amaçlardan ve güzelliklerden; özüyle tüm yaşamdan feregat ediyorm seni okuyup düşleri tutuklattığım zaman...
(sen û ben)
Bir sokak ötede beni bekleyen seslerin çağıltısı ve sözcüklerin buğusu tam da deminde,
geceye yaraşır biçimde…
Ne güzel bir yolculuktu, daim olsun bu çağıldayış.
Işık ve sevgiyle…
Aslı..
ajitasyonbaharlar.blogcu.com
Yorum Gönder