Rüzgâr kendini kaybedip
Ağaçları azarladıkça,
Bir ben anlıyorum
Her keskin uğultuda biraz daha öldüğünü
Bir ben.
Şehrin bir mahcupluğu var sanki,
Neye...
Kime uzuyor zaman
Ayaz kimdeki boşluktan kalma
Kimin siyahından
Akşamın incittiklerini ıslatıyor yağmur bir bir
Bir bir yok oluşları ağırlıyor terli yüzün
Biz iliksiz iki düğmeyiz,
Yarın iki kolunda.
Yalnızlık ne mümkün!
e l i f n u r a y
şehir, 41
6 ses:
"Biz iliksiz iki düğmeyiz,
Yarın iki kolunda."
Güzeldi sevgili Elif.
"Vuslat ne mümkün!" demek geldi içimden.
Güzel olan elifin yüreği :)Güzel kardeşim benim :)
Elif şiirde klişeleşmiş,çoktan yazılıp tükenmiş temaları özgün bir şekilde yazarak okura sunuyor.
Hani anonim bir söz vardır.
En güzel testiler bildiğimiz basit kilden yapılır.Güzel ve okunası şiirlerde tıpkı Elif'in yaptığı gibi bildiğimiz basit sözcüklerden.
Tebrik ediyorum canefza
Çok çok teşekkür ediyorum değerli dostlar...
Yüreklerinizin varlığını her daim hissetmek, ne güzel...
Sevgili Elif, şiirlerindeki farklı tarzın beni her zaman etkilemiştir. Sıcacık yüreğini sayfana da yansıtmışsın...sevgiyle
Ne kadar incesin, değer kattın satırlara...
sevgiyle..
Yorum Gönder